maandag 16 maart 2009

Goodbye Cape Town

Over 2 dagen ben ik weg uit Kaapstad. Op naar de wildernis in Namibiƫ, Botswana, Zimbabwe, Swaziland en Lesotho. Na een 3-weekse trucktour ga ik samen met Jordi roadtrippen van Johannesburg naar Durban, waarna ik mijn vriendjes & vriendinnetjes in Kaapstad nog 2 dagen mag vervelen totdat ik echt terugga naar Nederland.

De laatste 3 weken in Kaapstad heb ik alle dingen gedaan die ik nog wilde doen en waar ik blij van word:

Paar weken terug hebben we een housewarming gegeven, om collega's en ex-huisgenoten te showen hoe wij nu wonen (a.k.a. jaloers te maken). De combinatie van het lekkere braaivleis + drinken, de prachtige zonsondergang en de sfeervolle achtergrondmuziek maakte er een topavond van.



















Datzelfde weekend naar Mercury geweest, alternatieve tent waar vaak live bandjes optreden. Deze avond was er ook een goeie band, genaamd Zebra & Giraffe (voor de nieuwsgierigen http://www.zebraandgiraffe.co.za)













En de avond erop zonsondergang op Lion's Head bezocht met Bart, m'n lieftallige huisgenoot. Wilde deze berg nog altijd beklimmen en het was was gelukkig een prachtige avond. Moeilijke klim wel, helemaal omdat we niet veel tijd hadden (de zon wacht nu eenmaal niet) maar het afdalen was nog wel een stukje erger aangezien het pikkedonker was en we alleen lampje hadden van een mobiel. Heelhuids beneden gekomen, in tegenstelling tot een Nederlandse vrouw die laatst van de Tafelberg is gevallen - opslag dood - .. Het geeft je stof tot nadenken aangezien wij ook van de Tafelberg zijn geklauterd een tijdje terug.



Een random paraglider






















Het volgende was niet echt gepland. Zoals enkele van jullie waarschijnlijk wel hebben gelezen in de krant of op internet, stond de Devils Peak (grooooote berg) een paar weken terug in vuur en vlam. Nu mocht het zo zijn dat wij met ons nederige stulpje tegen die berg aan geparkeerd staan dus moesten wij evacueren. We kwamen net thuis van een gezellig avondje in Camps Bay en binnen 10 minuten stonden we buiten met al onze spullen. Bedolven in de rook en al happend naar adem zijn we in de auto gestapt en naar onze vorige verblijfplaats gereden. Daar hebben we onze spullen gedropt en nog uren over het rare, avonturistische voorval gesproken. Na enkele uurtjes tukken op de bank, konden we de volgende ochtend weer naar ons huis dat nog blank stond van de rook en bezaaid met as op de grond. Maar eind goed al goed, het huis staat er nog, terwijl 10 meter verderop alles is afgefikt..











The day after




De dag na de brand een vette shoot gedaan met het thema chocola & goud. Hier een kiekje tijdens de productie.


Vorig weekend eindelijk geskydived. Stond al een tijdje op mijn lijst maar waarschijnlijk wegens enkele kriebels toch zoveel mogelijk uitgesteld. 45 minuten buiten Kaapstad, aan de kust vlakbij Blouberg, is een plaatsje genaamd Melkbos, waar het allemaal moest gebeuren. Bij aankomst meteen de pakken aangetrokken en besproken wie met wie de lucht in zou gaan, aangezien we met zn 6-en waren en er maar 2 personen in een vliegtuig kunnen. Ik had als enige een cameraman mee, die al druk aan het fotograferen en filmen was in het vliegtuig. Toen ik het pakkie aan had ging mijn hart toch wel sneller kloppen en de plakhandjes kwamen in zicht. Maar eenmaal in het vliegtuig ging ik gezellig kletsen met mn medespringer 'G'. Nadat Yulia het vliegtuig uitsprong (in een flits was ze weg) was het mijn buurt. Eerst ging de cameraman eruit om aan de vleugel te hangen en mijn sprong te filmen. Ik rolde min of meer het vliegtuig uit (de angst is ook van mijn hoofd af te lezen op het filmpje), maar eenmaal in de lucht ging ik echt helemaal los. De vrije val van 35 seconden waren zo vet. Paar koprollen en rondjes later ging de parachute helaas alweer uit. Heerlijk geruisloos gezweefd boven het vaste land waarbij ik af en toe ook de touwtjes mocht vasthouden. Eenmaal op de grond stond de cameraman alweer voor mijn neus om mijn eerste reactie vast te leggen. 'Geweldig, nog een keer nog een keer, die vrije val was zo vet' etc. De rest van de dag doorgebracht in Blouberg, nagenietend van de adrenaline.

Lekker pakkie aan


En daar is het vliegtuigje


















Veilig geland en nog vol adrenaline


Blouberg








Catch that frisbee


En omdat we Nederlander zijn, de dag erop richting Cape Point gereden met Yulia. De heenweg hebben we via de oostkust gereden, een prachtige route. Cape Point is een beschermd gebied dus na wat centjes en een slagboom kom je in een mooi natuurreservaat waarbij je allerlei zijweggetjes hebt naar mooie uitkijkposten of een klein strandje.



Uitzicht onderweg






Beestjes






Lui als we zijn, met het hijsbakkie omhoog


Are we there yet?


Vanaf Cape Point




En natuurlijk Cape of Good Hope






Just cruisin'


Via de westkust teruggereden via Kommetjie, Hout Bay, Fish Hoek en Llandudno. Bij het laatste dorpje op het supermooie strand gechilled.





Deze week heb ik genoten van het leven als niet-werker. Lunchje hier, shopje daar, you name it. Ook een en ander regelen voor de big trip natuurlijk. Maar vandaag ben ik meegeweest met een lerares (Frerieke) die lesgeeft op een middelbare school in de township Khayelitsha, waar meer dan een miljoen mensen wonen. Deze school haalt slimme kinderen van andere scholen om ze beter onderwijs te bieden. Frerieke geeft hier 3 dagen in de week vrijwillig les op 2 gebieden: online media & social skills. Vandaag was het tijd voor social skills. We werden ontzettend welkom ontvangen in de klas, waarbij we na een korte presentatie van onszelf welkom werden geheten door middel van zang en dans (waar we even later ook aan meededen). Daarna moest iedereen in de klas zijn presentatie geven over 'what matters to me' - uiteenlopend van criminaliteit, hiv-aids, liefde, familie en cultuur. Ontroerend om te zien hoe open en eerlijk die kinderen zijn, wat ze allemaal hebben meegemaakt en hoe dankbaar ze zijn dat ze naar school kunnen. Dat doet je wel even denken aan de verwende kinderen of eigenlijk de verwende populatie in Nederland.

Na deze leuke les hebben we een rondleiding gekregen door de township. Omdat de overheid de hoeveelheid golfplaathuisjes wilt terugnemen hebben ze in de jaren 90 een grote hoeveelheid huizen gebouwd om de mensen fatsoenlijker te laten leven. Als eerst zijn we naar een uitkijkpost geweest om over de stad heen te kijken waarna we door de verschillende wijken hebben gereden. Ontzettend raar om dit van dichtbij te zien en bezwaard vanwege het fotograferen. Maar als je dan opeens schapenkoppen ziet liggen op een braai, wil je dat toch wel even vastleggen (net als de de kippen die nog aan het spartelen waren nadat ze onthoofd waren).



















Gisteren een afscheidsbraai gehad en vanavond een afscheidsborrrel. Morgen nog even culinair happen @ biscuit mill om daarna mn tas te pakken en zondagochtend vroeg in de truck te stappen.

Dus dames & heren, tot in mei of op het vliegveld natuurlijk.

Ciao x

8 opmerkingen:

  1. Lieve Roos

    Het is weer een mooi schrijven,dat zal afkikken worden thuis.
    Hoop dat je tijdens je reis een internetcafe tegenkom en verder op je blog gaat schrijven en ons allen op de hoogte houdt,want dat vinden wij leuk om te lezen. Verder wensen we je een hele mooie en interesante reis toe. Maak een hoop foto,s en geniet met alles wat je ziet, hoort,ruikt en meemaakt en dan zien we je weer op 1 mei in hollnd!

    xx sonja nico

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoiiiieeee zusje,

    Leuk verhaal heb je weer geschreven en ik heb genoten van de mooie natuur foto's! Je hebt vast heel veel zin in je spannende trip, dus geniet er maar lekker van. Voor je het weet sta je weer in het koude Hollanda ;) Ik ben benieuwd of je nog wat van je kan laten horen in al die landen. Maar in ieder geval heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veeel plezier! En zeg even tegen die Jordy dat ie goed op je moet passen, anders krijgt ie met mij te maken ;)
    Nou tot snel weer, daaaaaaaaaag
    Kusxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. lief..

    heerlijk. volgens mijn zijn al mn reacties op je blog's vrijwel hetzelfde, maar ach.. who cares?
    ik ben jaloers.. heeerlijk al je verhalen.. je foto's.. je lekkere bruine kop!

    blij toe mag ik zeggen; Tot snel.. YESSS

    heeeele fijne reis! dikke zoen! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey meid!

    Mooi bloggie weer, je paraglide foto's blijven echt fantastisch! En dat op die middelbare school klinkt echt interessant, tof dat je dat ook nog ff kon doen! Nou ja, die laatste weken waarin je alles ging doen wat je nog wilde klinken sowieso als een succes..
    Ben echt heel benieuwd wat je de komende maand allemaal nog gaat beleven.
    Geniet van je reis, voor je het weet staan wij weer enthousiast op schiphol op je te wachten..
    enjoy!
    Kusjes

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hee lieve roos,

    Klinkt super allemaal, het zal zeker afkicken worden in holanda straks. Hoewel het zonnetje hier ook lekker begint te schijnen, eindelijk!
    Enjoy your trip babe! Voor je het weet is het voorbij. (Maar dan doen we gewoon weer een lekker roseetje aan de amsterdamse kade ;) ook leuk!)

    Tot in mei!

    Dikke zoen!

    Geniet ervan

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve roos,

    Wat een fatnastische ervaringen ervaar je daar. En nu de reis nog... Take care en enjoy!!!

    Liefs Ada

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heej Roos,

    geniet van de landen, ik heb het zelf helaas niet gedaan, wel lesotho!! als je nog tips wil hebben voor overnachtingsplaatsen Let me know!!

    ga je nog naar pretoria (boven jo'burg?)

    Jeetje... en dan ben je al bijna weer thuis, ik wil zeker wel alles van je horen!!

    Enjoy and have fun.

    Liefs Sanne

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dag Roos,

    Wat leuk om al je avonturen te lezen! Ik ben benieuwd hoe je laatste trip bevalt en wat je dan allemaal weer beleefd. Hier gaat alles goed, zowel thuis als met de muziekclub. Druk bezig met het jubileum natuurlijk. We hebben trouwens sinds kort een site, www.muziekverenigingwieringerwaard.nl Het was een leuke klus om die in elkaar te knutselen. Vooral het gastenboek is soms erg lachen. Nog veel plezier daar en tot gauw,

    Gerrit

    BeantwoordenVerwijderen