Bier, bier en.. bier

(don’t worry, dit verhaal gaat niet alleen maar over bier)

De titel maakt duidelijk dat mijn leven hier nog steeds van een leien dakje gaat. Bier is gezelligheid. Bier maakt iedereen losser. Bier smaakt lekker. Kortom, bier is goed voor Roos. En de van het dak afvallende mussen maken van iedere dag een bierdag.

Bier tijdens het braaien

Bewoners van de main lodge


Bier tijdens het stappen

Anne en ik


Anne, Yulia en ik


Viktor, Yulia en ik


En bier tijdens het eten

Claire, ik en Yulia


Yuul en ik


Adam en Claire


Ter afwisseling hebben we ook wel eens een champagne momentje. Op de Biscuit Mill bijvoorbeeld, waar we dit keer met rammelende en brakke maagjes heengingen. Na een overheerlijke soort van pizza (rucola, pecorino, tomatensaus, olijfolie plus halfzoete, donkere dressing) dronken we onze katers weg met champagne. Als Nederlander in Zuid-Afrika is het niet moeilijk om decadent te leven. Dat doen we dus ook graag.

Cheers




Heel af en toe wordt er gretig gedronken van de wijn (ik begin me steeds meer af te vragen waarom ik voor bovenstaande titel heb gekozen). Zoals op Signal Hill, een semi-hoge berg, waar we afgelopen woensdag van een zonsondergang hebben genoten.

Met Anne


Frank


Yuuul


Lekker eten & drinken




Claire, Yuul, Anne en ik




Een groepsfoto doet het ook altijd goed




Net nadat de zon weg was kwam er een wolkenpakket over de berg wat zorgde voor frisse momenten.



Yuul en Claire


Water is ook een noodzakelijk kwaad om de vochtigheidsgraad op peil te houden. Tijdens de 2 shoots van afgelopen donderdag hebben Genneth en ik flink lopen slurpen aan de waterflessen. Het resultaat mag er dan ook zeker zijn. Helaas moeten jullie (en mezelf) het voor nu doen met eigengemaakte foto’s.

Deel van de gewinkelde spullen


Begin van de opstelling


Die dag heb ik ook nog eens aan de andere kant van de camera mogen staan, verkleed als Safari Chique madame. Waarschijnlijk komt één van die foto’s ook in het blad te staan (gelukkig hoefde m’n hoofd er niet op). Resultaat komt ook later…

Vorige week ook nog voor mijn werk een bezoekje gebracht aan een ontzettend gaaf huis, waar ik, als ik eens wat meer geld verdien, wel een paar weken wil doorbrengen.

Architectuur ten top


Het drijvende terras van één van de verblijven


Een klein deel van de megagrote en diverse tuin


Verder met de vloeistofverhalen. Ook tijdens de trip naar de Tafelberg hebben we het water niet links laten liggen.

De kabelbaan


12 Apostles


Met Claire en Anne


Met Jordi


Met Victor


Frank


Claire en Anne


Met Lion's Head (lievelingsberg) in de achtergrond


Hij gaat lekker


En we lopen vrolijk verder


Uitgeput maar voldaan


Als conclusie kan ik stellen dat mijn vochtigheidsgraad hier aardig op peil gehouden word. Van droogstaan is geen sprake (nee, niet op die manier). Voor mij is dat een goed teken, vooral als het gaat om bier, champagne en wijn.

En voor iedereen die de komende weken een glas of fles alcohol achterover gaat tikken: Santé! Op het goede leven!

X

Out in the open

Vorig weekend
Vorig weekend zijn we met een klein groepje vanuit de lodge naar het centrum geweest om even wat alcohol naar binnen te gieten. En dat was best amusant.
Zondagochtend met Marlou en Bas naar Greenpoint Fleamarket geweest. Dat is een Afrikaanse markt met allerlei souvenirs (vazen, doeken, sieraden, houten beelden, kralen, etc.). Zet 200 armetierige kraampjes in een zandbak et voila. De verkopende mensen zijn heel erg arm waardoor je bij iedere kraam naar binnen wordt gelokt en het geld uit je portemonnee gekeken word. Dit in combinatie met het superwarme weer, maakte dat ik al snel uitgekeken was.

Bas en Marlou


Markt vanaf de parkeerplaats








‘ s Middags een lunch in Waterfront, met een iets te hard achtergrondmuziekje afkomstig van de live concerten op het plein. Ondanks de decibellen was het mooi om te zien hoe Afrikaners meegaan met de jazz muziek.

Dikke muziekmakende dames bij Waterfront


Om het plaatje van loonschalen compleet te maken zijn Marlou, Claire en ik ’s avonds naar La Med gegaan. Dat is een beachclub met een hoog Bloemendaal-gehalte. Die avond was er een optreden van Goldfish, 2 gozers die zwaar aanbeden worden door het Afrikaanse volk. 98% van de mensen daar is wit, wat toch weergeeft dat de zwarte minder welgesteld zijn. 100% van het bezoek ziet er hip uit en heeft, gezien de mate van dronkenschap, genoeg te besteden. Alleen de heenreis was al de moeite waard; wat een uitzicht! Daar raak ik niet snel op uitgekeken.

Het uitzicht bij Camps Bay




Marlou, ik en Claire (+ nog iemand..) @ La Med


Marlou en ik


Deze week
Terugkomend op vorig verhaal, de shoot die we hadden gepland voor woensdag is niet doorgegaan. Sterker nog, het hele concept is veranderd. Too bad. Lichtpuntje: afgelopen woensdag ben ik langs allerlei hotels, guest houses en villa’s geweest om te zoeken naar een geschikte buitenlocatie voor ons nieuwe concept. Kwijlen geblazen.

Met een kaart van Kaapstad op m’n schoot, reed ik zo de hele stad door. En af en toe de wagen langs de weg parkeren omdat het uitzicht niet te versmaden is.

Uitzicht onderweg








Donderdagavond ging ik met 2 collega’s naar een opening van 2 exposities. Leuk om het creatieve volk in Kaapstad te zien en de exposities waren ook zeker de moeite waard.

Vrijdag had ik vrijgenomen omdat we met een groepje uit de lodge naar het Robbeneiland zouden gaan. Lekker 30 minuten op een schommelende catamaran. Eenmaal aangekomen kregen we een bustour over het eiland. Het uitzicht richting Kaapstad is echt supermooi.

Uitzicht vanaf de boot


Na de bustour kregen we rondleiding door de gevangenis van een man die zelf 7 jaar heeft vastgezeten op het Robbeneiland. Indrukwekkende verhalen en beelden maar wel heel erg gericht op Nelson Mandela. Logisch natuurlijk maar ik was vooral benieuwd naar zijn verhalen, aangezien hij er zelf ook vrij lang heeft gezeten.









Jordi en Claire


Overblijfselen van de titanic


Groepsfoto


Omdat we daarna nog even moesten wachten op de boot, konden we alvast in de rij gaan staan zodat we op het dak van de boot konden zitten. Nou, dat hebben we geweten ook. Het waaide die dag vrij hard dus je moest je echt heel goed vasthouden aan de reling. Hier en daar een golf zeewater, wat zorgde voor verkoeling. En wederom prachtig uitzicht.

Clairetje




Verkoeling na de boottocht


Dit weekend
Gisterochtend zijn we naar de Old Biscuit Mill geweest, hier vlakbij de lodge. Daar is iedere zaterdagochtend markt. Niet wetende dat deze markt voornamelijk bestaat uit superlekker en goedkoop eten, kwamen wij daar aan met gevulde buikjes. Uiteindelijk toch maar wat lekkers gegeten. Volgende week gaan we er weer heen maar dan zonder ondergrond :)
S middags had ik wat me-time ingeroosterd. Eerst naar de kapper geweest om 10 cm van mn haar af te halen en daarna een pedicure gehad. De pedicure mevrouw maakte een vrij subtiele opmerking: “So you must have been walking a lot!”. Oftewel, your feet look like shit. Maargoed, daar kwam ik natuurlijk ook voor.
Gisteravond een braai georganiseerd voor een groep van 10 mensen uit de lodge. Beetje improviseren met de harde wind maar iedereen had zijn buikje rond gegeten. Daarna naar een trashy bar geweest, hier 10 minuten verderop. Meisjes met te korte en strakke jurkjes die zich dronken laten voeren door zogenaamd rijke mannen. Aangezien ik nu spierpijn heb in mijn bilspieren ga ik er maar vanuit dat ik ze goed heb gebruikt gisteren.

Julia and me


Vandaag wordt een thuisblijfdag gezien het te hard waait om naar het strand te gaan en niemand puf heeft om actief en/of cultureel te gaan doen.

Lodge
In the meantime is de lodge wat internationaler geworden. Een van oorsprong Japans meisje die woonachtig is in London – Mirae, Adam uit Manchester, een "Hagenees" genaamd Jordi, Anne en Julia uit Amsterdam hebben de club gejoind. Ook ben ik verhuisd naar een andere kamer. Wederom een 4-persoonskamer maar nu gezellig met Claire in plaats van met mezelf. Aangezien ik sowieso langer in deze kamer blijf dan in de vorige, heb ik mijn kleding maar eens uit het stof gehaald en een klein stukje muur gebombardeerd tot fotoalbum.



Tot blogs vriendjes en vriendinnetjes, ik ga in de chill modus.

X